وصیت نامه

بسم الله الرّحمن الرّحیم

وصیت نامه

مهدی مرتضی پور هستم، یکی از بندگان خدا، در کرج چشم به دنیا گشودم، و تا این لحظه که نفسی هست در کرج هستم.

چند صباحی در خدمت خلق خدا هستیم و بر دوش ملت و طبیعت سنگینی می کنیم و دیری نیست که بار سفر ببتدیم و به تاریخ بپیوندیم، در گوشه ای از خاک خودمان را جا کنیم و گوشت تنمان را خوراک مار و مور نماییم و چندپاره استخوان و سنگ قبری اگر باشد به یادگار گذاریم.

از تمام کسانی که بنده را می شناسند طلب عفو و مغفرت دارم و آنان که مرا نمی شناسند طلب دعای خیر.

اگر بار گران بودیم و رفتیم

اگر نا مهربان بودیم و رفتیم

هم اکنون با ترس از عذاب، و با خاطری مضطرب، با کوله باری گناه، و خرمنی از معاصی و طوقی از حق الناس بر گردن، ناباوارانه و بی اختیار، دست در دست ملک الموت می سپاریم و جان به جان آفرین تسلیم می نماییم. نمی دانم چه عذابی پیش روی من است. برای نجاتم دعا کنید.